Zet chocola op de kaart!

Zie je die chocoladereep hier? Die heb ik van een bebaarde man gekregen, maar niet in mijn schoen. Nee, er zit een heel ander verhaal achter. Iets met taal. (Het zal niet.)

Bij het college Woord en Zin ging het over constructiegrammatica. Volgens constructionisten liggen spreekwoorden en gezegdes als een geheel opgeslagen in het mentale lexicon. Dus het spreekwoord 'Geef mijn portie maar aan Fikkie.' onthoud je in die samenstelling, en je hoeft het niet steeds opnieuw 'in elkaar te zetten'.

Kort verhaal: Voor in de schouwburg

Gastschrijfster Niña Weijers. Foto Merlijn Doomernik

Bij College Gastschrijver, een keuzevak dat ik volg, doceert elke week een andere Nederlandse schrijver. Deze week was het Niña Weijers en ze gaf ons ook een opdracht: Schrijf een kort verhaal waarin een herinnering een belangrijke rol speelt. Nu was ik het niet zo heel erg gewoon om verhalen te schrijven. Ik doe dat al een aantal jaar niet meer, eigenlijk. Het enige wat ik aan creatief schrijven doe, is voor deze weblog en dat doe ik nog maar een paar maanden. 

Een onverwachte mail van een schrijfster

Misschien omdat mijn e-mailadres zo makkelijk is, misschien omdat de 2 in mijn adres snel per ongeluk met de @ ingetypt kan worden, omdat ze een toets delen. Hoe dan ook, ik heb wel eens vaker een mailtje gekregen dat niet voor mij bedoeld was. Een paar jaar terug ontving ik een uitnodiging voor een gezellig avondje wijn op het balkon van mijn schijnbare schoonzus. Er waren ook allerlei andere vrienden en familie uitgenodigd. Heel gezellig, maar er werd geen huisadres gemeld, dus mailde ik maar terug dat ze volgens mij het verkeerde mailadres in had getypt. Groetjes van Maartje Lindhout.

Aha, taalwetenschap! En wat kan je daarmee?

Poster van de carrièremiddag

Als je taalwetenschap studeert en dit aan niet-taalwetenschappers vertelt, krijg je altijd (ALTIJD!) de vraag wat je daarmee kunt worden. Altijd. Ja, eigenlijk is dat best een logische vraag, want de meeste opleidingen bereiden je ook echt voor op een baan. Dat is vooral zo bij hbo-studies. Maar als je je diploma Taalwetenschap hebt gehaald, ben je een eh, tja, taalwetenschapper. Veel medestudenten weten zelf ook helemaal nog niet wat ze met hun studie willen gaan doen, laat staan dat ze weten wat je er allemaal mee kúnt gaan doen. Eén ding dat bij iedereen wel bekend is, is verder het onderzoek in gaan, dus promoveren. Maar wat als je dat niet wilt?

Spokaans, de taal die nooit gesproken zal worden

Heb je wel eens van het land Spokanië gehoord? Het is een eilandengroep in de Atlantische Oceaan, ruim 500 km ten zuidwesten van Ierland. Het land is iets groter dan Denemarken en de standaardtaal is het Spokaans. En oh ja, het land en de taal zijn compleet verzonnen.

&ß%§

Nee, ik loop niet te schelden. De tekens in de titel zijn gewoon het onderwerp van dit weblogbericht. Ik ben er namelijk onlangs achter gekomen hoe ze zijn ontstaan. Want ja, ze sláán ergens op!

Laat ik beginnen met het en-teken: &. Dit teken bestaat eigenlijk uit een E en een t die zijn samengevoegd. 'Et' betekent in het Latijn 'en'. In de afbeelding hieronder kun je duidelijk zien hoe het &-teken is ontstaan.

bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ampersand

De stemloze h van Nielson en Valentina

Klik voor bronnen originele foto's: Nielson en Valentina Elèni

Tijdens mijn eerste les fonetiek vier jaar geleden, leerde ik dat de Nederlandse h stemhebbend is, in tegenstelling tot de stemloze Engelse h. Dat had ik me nooit gerealiseerd, maar ik kon het beamen! Test het maar eens: spreek eerst 'help' uit in het Nederlands en dan in het Engels. Het enige verschil zit 'm in de uitspraak van de h. In de Nederlandse versie beginnen je stembanden al een beetje te trillen tijdens de h en in het Engels klinkt de h als kaal geblaas (overdreven gezegd).

Leur

Vandaag had ik de propedeuse-uitreiking van Nederlandse Taal en Cultuur. Doordat ik voor één vak een vrijstelling had gekregen in plaats van een cijfer, was dat vak niet afgevinkt in het cijfersysteem van de universiteit. (Ja, héél vreemd, een vrijstelling!) Hierdoor had ik volgens dat systeem nog geen propedeuse gehaald en had ik ook geen uitnodiging voor de uitreiking ontvangen. Ik was daar twee keer achteraan gegaan, maar het zou goed komen volgens de administratie. Vandaag zat ik dus met mijn ouders in het Klein Auditorium vol studiegenoten te wachten tot ik mijn diploma in ontvangst kon nemen. Het bleek tevergeefs: mijn naam werd niet omgeroepen. Ik was eigenlijk niet eens heel verbaasd, maar wel teleurgesteld. Diep, diep teleurgesteld.

'Hóe was je gesteld?' vroeg de leergierige taalwetenschapper in mij.
'Teleur.'
'Te wát?'
'Leur. Ja, 'k weet ook niet.'

Thais lachen

Mijn broer Thijs is deze zomer naar Thailand geweest. De taal die ze daar spreken is het Thai (niet het Thais of iets dergelijks). Het lijkt in geen velden of wegen op Germaanse talen, zoals het Nederlands, Engels of Duits. Sterker nog, het Thai behoort niet tot de Indo-Europese taalfamilie, waartoe Germaanse talen behoren. Het Thai zal dus zelfs geen woorden bevatten die ook maar lijken op woorden uit Romaanse talen (zoals het Spaans) of Slavische talen (bijvoorbeeld het Russisch). Daarbij komt dat Thai (mensen uit Thailand) een ander schriftsysteem gebruiken, waar voor ons westerlingen geen chocola van te maken is, tenzij je het nauwkeurig gaat bestuderen. Hieronder heb ik de Thaise wikipedia-pagina over het Thai gekopieerd, zodat je kunt zien hoe het schrift eruit ziet. (Klik voor vergroting.)

Familiolect: De herkomst van fioemp

Veel gezinnen of families zullen het wel hebben: woorden die binnen de familie zijn bedacht en die eigenlijk ook alleen daar worden gebruikt. De termen vallen niet binnen een dialect of sociolect (die zijn te breed) en ook niet binnen een idiolect (te smal). Op internet is men niet eenduidig over de term om zo'n 'lect' aan te duiden. Ik dacht in de eerste instantie aan 'famililect'. Op dit forum werd dat woord ook gebruikt, naast familiolect, domolect en ecolect. Ik zal 'familiolect' gebruiken (mét tussen-o).

Waarom ik nooit de achterkant van een boek lees

Als je aan een nieuw boek wilt beginnen, kun je verschillende strategieën toepassen. Er zijn veel mensen die naar de titel, de omslag en de auteur kijken. Vervolgens draaien ze het boek om en lezen ze de achterkant. ZE LEZEN DE ACHTERKANT!!! AAAH!

Bijnamen bij naam

Ik fietste naar de uni. Het was ochtend, niet dat dat een geldig excuus is voor het feit dat ik niet oplette, maar goed. Sylvia fietste aan de andere kant van de weg. Ik zag haar pas toen ze me riep: "Hé Maart!" Ik blèrde haar afkorting terug met een glimlach.