Nee, ik loop niet te schelden. De tekens in de titel zijn gewoon het onderwerp van dit weblogbericht. Ik ben er namelijk onlangs achter gekomen hoe ze zijn ontstaan. Want ja, ze sláán ergens op!
Laat ik beginnen met het en-teken: &. Dit teken bestaat eigenlijk uit een E en een t die zijn samengevoegd. 'Et' betekent in het Latijn 'en'. In de afbeelding hieronder kun je duidelijk zien hoe het &-teken is ontstaan.
bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ampersand
Een teken dat is ontstaan uit twee letters die vaak achter elkaar staan, heet een ligatuur. & is dus een ligatuur. Een andere ligatuur is de ringel-s, die in het Duits voorkomt: ß. Dit teken is ontstaan uit een combinatie van de in onbruik geraakte ſ en de huidige s. Het symbool ſ wordt ook wel 'lange s' genoemd. Hij werd tot het begin van de negentiende eeuw gebruikt en zelfs nog iets langer door Bilderdijk. Er was in die tijd ook een 'gewone' s. Het verschil was dat men de ſ aan het begin van een woorddeel schreef, en de s aan het einde.
Ook de oorsprong van het procentteken % is niet willekeurig. Het komt waarschijnlijk van het Latijnse 'numero per cento' wat 'aantal per honderd' betekent. Dit werd geschreven als Nº/c, wat later veranderde in %.
Het paragraafteken § is niet zomaar een lastig te schrijven teken. Dat valt trouwens ook weer mee als je het schrijft als twee s-en half boven elkaar. Het zijn ook twee s-en! Ik dacht eerst dat ze stonden voor 'sub-section', maar dat klopt niet, al was ik warm: het staat voor 'section sign'. Logisch ook.
Als laatste leerde ik, al "wikipedia-end", dat er een teken bestaat, genaamd 'interrobang'. Je schrijft het zoals de afbeelding hiernaast. Het ziet eruit als een vraagteken en een uitroepteken in één. En dat is het ook! Je kunt er volgens wikipedia een "uitroepende vraag" mee aangeven. Oké, leuk, maar wie gaat dit teken ooit gebruiken?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten