In een interview voor VPRO Boeken vertelde Arjen van Veelen dat de Tomas uit het boek niet precies dezelfde is als de plotseling overleden schrijver Thomas Blondeau. Ja, hij had zijn personage wel op hem gebaseerd, maar door de kleine mutatie in zijn naam kon hij zichzelf meer vrijheid permitteren tijdens het schrijven. Wel jammer dat de naam 'Thomas Blondeau' in de roman opduikt op een screenshot van een Teletekstpagina. Dat is dan echt onverklaarbaar in het verhaal.
Alexandrië
In de roman zien we afwisselend het heden en het verleden voorbijkomen. In het heden reist de hoofdpersoon af naar Alexandrië. Tijdens het lezen heb je voor jezelf ongeveer wel een idee waarom hij daar is al blijkt er aan het eind een specifiek doel te zijn. Door de matige aanwezigheid van spanning valt die bedoelde verrassing waarschijnlijk wat tegen. Niet dat dat erg is, want je zat er dus toch niet per se op te wachten. In de hoofdstukjes waar het verleden wordt beschreven leer je Tomas kennen. In dat verleden leeft hij dus nog. Je leert hem kennen als een waardevolle, inspirerende, misschien wel eigenzinnige vriend. Doordat je zelf Tomas lijkt te leren kennen, komt de drang tot overdenking en verwerking zeer goed over. Echt een goede prestatie.
